Soul - Κριτική

( 2020 )

Έχοντας ακούσει και διαβάσει αρκετά θετικά σχόλια για το Soul, αποφάσισα και εγώ να κάτσω να δω την ταινία. Έφτιαξα πίτσα, έκανα τα Pop Corn μου και ετοιμάστηκα για να δω την ταινία μου έχοντας μια θετική διάθεση.

Η αλήθεια είναι ότι βλέποντας το πρώτο μισό της ταινίας είχα ουδέτερα συναισθήματα, δεν μπορούσα να εκφράσω γνώμη αν μου άρεσε ή αν δεν μου άρεσε, ένιωθα πως είτε την έβλεπα είτε δεν την έβλεπα ήταν το ίδια και το αυτό. Ίσως επειδή ήταν και λίγο περασμένη η ώρα να ήμουν και κάπως κουρασμένος οπότε στα μισά την έκλεισα την ταινία, δεν άντεξα άλλο.

Το πρωί όμως όντας και ξεκούραστος αποφάσισα να την συνεχίσω, άλλωστε δεν μου αρέσει να αφήνω μισά πράγματα αλλά είχα και την περιέργεια να δω που θα βγάλει καθώς όπως προείπαμε είχα ακούσει και διαβάσει καλές κριτικές. Και πράγματι ολοκληρώνοντας την ταινία θα συμφωνήσω με αυτές. Η άποψη που εγώ προσωπικά σχημάτισα είναι ότι η ταινία στην αρχή προσπαθεί να χτίσει την υπόθεση - την πλοκή και στην πορεία να σε βάλει στο κυρίως θέμα και τα μηνύματα που προσπαθεί να περάσει και οι σκέψεις που προσπαθεί να σου βάλει .. για το τι είναι η ζωή τελικά; Ποιος είναι ο σκοπός μας; Η κλίση μας; Τα πάθος μας; Κατά κάποιο τρόπο σαν να θέλει να σε παρακινείσαι, να θέλει να σε αφυπνίσει είτε να κυνηγήσεις τα όνειρα σου και να βρεις τον σκοπό την ζωής σου είτε ότι η ευτυχία κρύβεται σε μικρά πράγματα, σε καθημερινές στιγμές, ένα περπάτημα, μια συζήτηση, ο ήχος της φύσης ... Αυτά που από την ρουτίνα χάνονται ή καλύτερα τα προσπερνάμε .. Θα την πρότεινα ανεπιφύλακτα και θα σας συμβούλευα να κάνετε υπομονή στην αρχή γιατί το καλύτερο έπεται ..

8/10

( Υπόθεση )